τα κόκκινα μαλλιά μου

Δημοσιεύθηκε την από με γυμνές πατούσες

Τις μέρες που η Αθήνα είναι τυλιγμένη σε ένα χαρμάνι καυσαερίων, νέφους, υγρασίας και ζέστης, θα έπρεπε όλοι να κρυβόμαστε σε ειδικές μπανιέρες γεμάτες θάλασσα. Θα έπρεπε να έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία, σε κάθε δρόμο όπου τα κτίρια ξερνούν λιποθυμία. Να μην πέφτουν οι άνθρωποι στα πεζοδρόμια σα ψοφίμια με τα πόδια ψηλά, και κόμπους από ιδρώτα στο λαιμό και να μη χρειάζεται να καλούν ασθενοφόρα.
Να μη χρειάζεται να μιλούν σε γλώσσες άγνωστες στα κινητά, και οι γυναίκες να μην πίνουν ποσότητες τσαγιού κάτω από κόκκινες τέντες με κοιλιές τεράστιες σαν καμήλες ανάποδες. Το μετρό κι ο ηλεκτρικός να είναι σε ράγες χωρίς προορισμό. Να μην υπάρχουν πρόσωπα πίσω από τα κινούμενα παράθυρα. Να μην υπάρχει το μικρό, έγχρωμο, ξυπόλητο αγόρι με την κόκκινη μπλούζα και το πορτοκαλί παντελονάκι που παίζει με το μεταλικό κουτί και τα κέρματα. Να μη χρειάζεται να μαθαίνεις καινούργια πράγματα. Ούτε να σκέφτεσαι. Ούτε να φτιάχνεις χρώμα για να βάψεις τοίχους. Η βροχή να είναι μια άγνωστη λέξη χωρίς δύναμη. Το ίδιο και το »πεινάω». Πειναωαπαγόρευση. Βροχοαπαγόρευση. Ψωνίζωαπαγόρευση.

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ, ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΡΕΞΩ ΝΑ ΒΡΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ, ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΚΑΛΙΖΩ ΘΑΝΑΤΟ. ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΠΛΩΣΩ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΤΗΣ. ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ.

10 σκέψεις σχετικά με το “τα κόκκινα μαλλιά μου”

  1. …κι έτσι να πάρει χρώμα. Να πάρει μια κόκκινη λάμψη που θα ανακατευτεί με τα ήδη υπάρχον χρώματα της πόλης και θα γίνει -επιτέλους- πολύχρωμη. Αυτό θέλεις και αυτό έχει ανάγκη. Καλησπέρα:)

    Απάντηση

  2. Επίσης: Να απαγορευτούν οι καταστροφολογικές εκπομπές, τα τούρκικα καυτά ρομάντζα, να προβάλλονται φιλμ με δροσερά κορίτσια, συνταγές για δροσερά cocktails και φιλμ από τους πόλους (ιδιαίτερα τον νότιο). 🙂

    Απάντηση

  3. «κι η ίδια η θεωρία που λέει ότι το άτομο μπορεί να υπάρξει σε περισσότερα από ένα μέρη, σε διαφορετικά σύμπαντα ,λέει επίσης ότι κι εμείς οι άνθρωποι υπάρχουμε σε περισσότερα από ένα μέρη, σε περισσότερες από μία καταστάσεις του μυαλού, σε διαφορετικά σύμπαντα….»

    εδώ:http://www.youtube.com/watch?v=Bvp9Qo8DzTw&feature=related

    ελπίζω τα άλλα σύμπαντα και οι άλλοι εαυτοί μας να ζουν σε καλύτερες καταστάσεις….πως θα μπορούσα αλήθεια να διαλέξω για να ζω στην κατάσταση εκείνη που θα ήμουν ο ιδανικός εαυτός μου;

    Απάντηση

    1. και πολλά σύμπαντα, και πολλοί εαυτοί και να διαλέξεις πολύ ιδανικό μου φαίνεται.
      Άσε και κάτι στην τύχη!

      Δεν με ελκύουν αυτές οι θεωρίες που κάνουν τον κόσμο μου να γυρνάει ανάποδα, παρ’ όλα αυτά υπόσχομαι να το ψάξω περισσότερο αύριο το πρωί.

      Καληνύχτα χρηχα

      🙂

      Απάντηση

  4. Τι ωραίο αγαπητή! ε, είμαι η ιδιωκτήτρια του μπλόγκ, Miss Sunshine! που θα’πρέπει να είχατε επισκεφτεί, πρίν από κάποιες μέρες! ε, είδα το όνομα του μπλόγκ σας στις διευθύνσεις αυτών, που επισκέπτονται κατά καιρούς, το μπλόγκ μου, μπήκα στο σπιτάκι σας μου άρεσε, και κράτησα τη διέυθυνσή σας!!και να’μαι!!!εμ, πολύ ωραίο κείμενο τόοοσο μα τόσο, αληθινό κι εμείς μαζί σας είμαστε!!κι εμείς πονάμε (όσο δ ε φαντάζεστε) που βλέπουμε την πάλαι ποτέ, όμορφη πόλη μας να είναι έτσι σ’αυτή την άθλια κατάσταση….πονάμε,πονάμε,πονάμε κι όχι, μό-νο για την Αθήνα μας αλλά και για όλη την Ελλλάδα μας,….που κάποιοι την κατάντησαν όπως τη κατάντησαν…κι εμείς θα’θέλαμε να γίνονται αυτά που λέτε, στο κείμενό σας κι εμείς δ εν αντέχουμε να μας λένε, ότι η χώρα μας αργοσβήνει…κι εμείς, κι εμείς, ένα σωρό άλλα κι εμείς… αλλά πιο πολύ, πονάμε επειδή δ εν μπορούμε να κάνουμε κάτι να σταματήσει ε δώ αυτό..αυτό μας πονάει, περισσότερο απ’΄όλα και πιο πολύ πονάει τους νέους αυτό γιατί τους έκοψαν, τα φτερά και τους ψαλίδισαν τις ελπίδες τους, για το μέλλον όποιο θα μπορούσε να είναι, αυτό (να σπουδάσουν, να κάνουν οικογένεια, παιδιά ή ό,τιδήποτε άλλο)….πολύ ωραίο κείμενο…μπράβο…καλώς σας βρήκα…

    Απάντηση

  5. το κακο ειναι πως λιγοι ασχολουνται, λιγοι ειναι αυτοι ου ενδιαφερονται.
    οι υπολοιποιαπλα παρατηρουν, δεν μιλανε, χαμηλωνουν το κεφαλι και απλως περπατανε.
    ουφ.
    καλημερα 🙂

    Απάντηση

Σχολιάστε